Elke zondag is een paasmorgen

Zie de afbeelding met de vieringen. 

BERNHEZE - Elke zondag is een paasmorgen luidt de titel van een spiritueel boekje van de heilige Elisabeth van de Drie-eenheid dat ik met ooit met belangstelling las. In mijn beleving is dit ook zo. Iedere zondag vieren wij samen de heilige Mis of de Eucharistie waarin wij het lijden, sterven én het verrijzen van de Heer gedenken. De opgestane Heer komt werkelijk onder ons aanwezig, bijvoorbeeld onder de gedaante van de woorden uit het Evangelie die wij horen – en mogen overdenken - en in de Heilige Communie die wij mogen ontvangen. Het is Jezus zelf…

In de 40 dagentijd maken wij als het ware een lange aanloop naar het Pasen van de Heer. Wij bezinnen ons intensief – door het gebed, het vasten en de meer nadrukkelijke zorg voor de naaste -, op zijn openbaar leven, het masterplan van God de Vader en in de Goede week op zijn laatste dagen. Wat heeft dit alles mensen van onze tijd te vertellen?

Vlak voordat de jaarlijkse vastentijd aanbrak, ontving ik van de bisschop een klein boekje van de bekende Duitse monnik Anselm Grün met bezinnende woorden voor de periode tot en met Pasen. Een verademing. Niet te veel woorden, maar wel een aantal woorden om echt wat langer bij stil te willen staan. We zien en luisteren naar Jezus die zich in groot vertrouwen overgeeft. Hij wil, ondanks de moeite die het Hem kost in de Hof van Olijven, van harte meewerken aan het grote plan van God de Vader om de mensen van alle tijden met Hem te verzoenen…

Hij laat zich als koning binnenhalen in Jeruzalem om zich daarna als een misdadiger te laten mishandelen door het politieke en het religieuze gezag, alsmede door het volk. Tussendoor vinden er prachtige ontmoetingen plaats met zijn vrienden Lazarus, Maria en Marta in Bethanië, alsmede met zijn apostelen in de zaal van het Laatste Avondmaal in Jeruzalem. Op de schakelpunten is er tijdens deze ontmoetingen als ook in zijn lijden en sterven veel plaats voor stilte en gebed, een uitdrukking van de verbondenheid met God de Vader. Het tekent Hem als persoon, als de zoon van God en de zoon van mensen. In dit alles is meen ik, al een spoor van hoop en in het verlengde daarvan, het licht van Pasen zichtbaar…

Ook wij maken in ons eigen leven mooie en pijnlijke en of verdrietige momenten mee. We kunnen met woorden, gebaren en daden door onze medemensen worden mishandeld net zoals Jezus. We worden echter ook met liefde door onze vrienden, familie en dierbaren omringd. Dit alles is over het algemeen in meerdere of mindere mate kenmerkend voor ieder mensenleven. In beide gevallen zijn stilte en gebed een uitdrukking van het je niet alleen weten, van dankbaar zijn voor en verlangen naar kracht en sterkte van God uit. Het is een verbonden zijn met de bron van ons leven. Laten wij op weg naar Pasen God in stilte en gebed, maar ook in onze woorden, gebaren en daden Jezus veelvuldig aan het woord laten. Dan wordt het niet alleen iedere zondag een Paasmorgen, maar wordt iedere dag ook een paasdag omdat wij de verrezen Heer nabij, ja in ons midden weten…

Een goede en vruchtbare opgang naar Pasen. En voor straks, een gezegend en vreugdevol Paasfeest!

Waarnemend pastoor Jacques Grubben
Parochie De Goede Herder