D66 De lelijkheid van de politiek

Vroeger maakten we nog grapjes over een losse veter op 1 april. Vorige week viel die aprilvisdag ook nog samen met Witte Donderdag. Sinds vorige week ook wel bekend als de dag waarop onze minister-president hink-stap-springend aan een valpartij ontkwam. Mijn keuze tussen The Passion of het debat was lastig, maar mijn interesse voor politiek won. Achteraf bleken er overigens de nodige gelijkenissen. Het ‘kruisigt hem’ en het bij herhaling de waarheid vergeten komen bekend voor. Een Pinokkio-imitatie is voor niemand goed, maar de lelijkheid van de politiek die kwam bovendrijven was schokkend.

Zoals sommige partijen hun gal spuwden alsof hun leven er vanaf hing, alsof ze de moeder aller speeches opvoerden. Iedereen met zijn of haar eigen agenda, belang of geheugen en dat deed het land geen goed. Jokken mag niet, vergeten is menselijk. De waarheid ligt wel vaker in het midden. Maar het ‘functie elders’ had wel voor veel meer deelnemers aan het fnuikende debat kunnen gelden. De een te mild, de ander te fel, en social media smult en spuugt. Een arena waar het ruikt naar dieren en zwavel. Een heksenjacht die uren en uren duurde door een versplinterde, maar plots eensgezinde groep. Een nacht lang gekonkelfoes, als voorbode van de verbestuurlijking van dit land. Onoprechtheid is altijd een bedreiging voor iedereen.

Een goed voorbeeld van hoe het niet moet, of zoals de dichter des vaderlands Lieke Marsman het verwoordde: van moddergooien krijgt de waarheid camouflagekleuren.

Mathieu Bosch, raadslid D66-Bernheze