Gedoe

Recent las ik een interessant artikel over de participatie van inwoners bij de invoering van de omgevingswet. Als er iets is wat vervelend is voor raadsleden, wethouders en ambtenaren, dan is het wel een hoop “gedoe” met de samenleving over plannen op het gebied van de ruimtelijke ordening. Vaak maak ik mee dat er inwoners willen meespreken in de commissievergaderingen omdat zij het niet eens zijn met bepaalde plannen.

De nieuwe omgevingswet stelt straks dat initiatiefnemers verplicht een dialoog moeten voeren met belanghebbenden (zeg maar de buren) voordat zij hun plannen ter goedkeuring voorleggen aan de gemeente. Van dat overleg van tevoren moet bij de aanvraag een verslag worden overgelegd. Zonder overleg geen goedkeuring. Maar overleg voeren betekent niet dat er altijd overeenstemming moet zijn.

Een plan of initiatief op een plek ergens in de gemeente zal vaak, zo niet altijd wel, stuiten op weerstand van (bepaalde) omwonenden of andere betrokkenen. Zij die het eens zijn met een plan zwijgen meestal. Zij die er tegen zijn mobiliseren juist de weerstand.

Als raadslid ben je toch onderdeel van de gemeente net zoals de wethouder of de ambtenaar. Het is voor velen allemaal een pot nat.

Voor raadsleden is het belangrijk om te voorkomen dat de inhoudelijke discussie en afwegingen met betrekking tot een plan worden overschaduwd door het ontwijken van gedoe om de lieve vrede te bewaren.

Raadsleden doen hun best om alles en iedereen tevreden te stellen, maar mensen hebben nu eenmaal verschillende belangen.

Frans van de Ven, raadslid Lokaal