Op de koffie bij..... Jan Timmers

De kersverse voorzitter van Fanfare St. Lambertus in Nistelrode bekent dat zijn oorspronkelijke voorouders niet uit Nistelrode komen. Hoewel er veel families met de naam Timmers voorkomen in Nistelrode, zijn ze niet allemaal familie. De voorvaderen van Jan Timmers zijn vanuit Schijndel via Heesch naar Nistelrode gekomen. Fijn voor al die clubs en organisaties die profiteren van de betrokkenheid van Jan. Niet voor niets kent heel Nistelrode Jan Timmers en weten ze waar hij woont….

Hoewel Jan nog lang niet de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt en hij met zijn Financieel Adviesbureau full speed ahead wil, heeft hij bijna teveel dingen die leuk zijn en die voor sommige mensen een dagtaak zouden inhouden. Jan is gewend om cijfers op een rij te zetten om tot inzicht te komen, dat levert ook op dat hij de taken die gedaan moeten worden goed op een rij kan zetten en voldoende tijd heeft voor zijn activiteiten bij de fanfare, Carnavalsstichting De Wevers, toneelvereniging Efkes Anders, tennis en – sinds kort – het golfen, naast het werk binnen zijn bedrijf.

De koffie gaat goed naar binnen en de hond kwispelt vrolijk rond. Ondertussen voelen we Jan aan de tand.

Wat is de fanfare voor jou?
Jan: “Mijn vader speelde in 1946 als een van de eersten op de trombone bij Fanfare St. Lambertus. Hij was erbij toen deze opgericht werd. Jammer genoeg is hij overleden net voordat de fanfare 50 jaar bestond. Hij heeft postuum het erelidmaatschap toebedeeld gekregen. Heel mooi! Ikzelf ben ondertussen 44 jaar lid. Eerst speelde ik bugel, maar na de dood van mijn vader ben ik op zekere dag de trombone van mijn vader gaan halen, sindsdien speel ik trombone. Bij de fanfare speel ik op de trombone sinds 2000, daarnaast speel ik bij muziekkapel de Dûrzakkers.”

Dat is heel wat!
“Jazeker, maar de fanfare is een prachtige organisatie. Mijn zoon Martijn speelt er ook trombone en dochters Marieke en Renske hebben er gespeeld. Marieke heeft overigens nog muziekles op de bugel gehad van mijn vader. De oudste zoon, Paul, voelt zich niet echt aangetrokken tot de muziek; hij is keeper bij Prinses Irene. Een paar weken terug was het jeugdkamp. Daar waren 37 jeugdleden en hun begeleiders. Een heel mooi weekend, waar Martijn bij was als begeleider. De jeugd geniet ervan. Het kampconcert van de deelnemers met een gemiddelde leeftijd van nog geen 12 jaar op zondag was super. Ondertussen speelt jeugdlid Stijn van Leuken (14 jaar) nu met de Dûrzakkers mee en speelt er met hart en ziel. Je ziet hem vooruitgaan en hij heeft er plezier in.”

Het is wel allemaal club wat de klok slaat?
“Ik hou van het verenigingsleven en de fanfare is een prachtige club met meer dan 100 leden, waarvan er maar 10 boven de 50 zijn. Veel jeugd dus. Haha. Toen ik dus gevraagd werd om voorzitter te worden en Harold van Breemaat nog bereid was om Night of the Music te blijven organiseren, heb ik snel ja gezegd. Een van de eerste openbare zaken voor mij is op 18 oktober het thema concert in CC Nesterlé. We spelen daar filmmuziek ondersteund door film- en fotobeelden en optredens van Efkes Anders.”

“Oh ja, zeker niet vergeten de bloed fanatieke oud ijzer club. De jongste aanwas is vooraan in de 60 en allemaal hebben ze de blik op scherp voor oud ijzer staan. Dat halen ze op met ‘Leentje’ een oud vrachtwagentje en daarna wordt het geselecteerd en levert het geld op voor de fanfare. Waar zouden we als fanfare zijn zonder deze mensen?”

De fanfare is wel goed met jou.
“En ook goed voor mij. Naast de fanfare zit ik in de Carnavalsstichting De Wevers. Daar was ik bestuurslid en voorzitter nadat ik in 2002 prins was, nu zit ik nog in wat commissies. Bij de toneelvereniging Efkes Anders ben ik voorzitter. Dat is een vereniging die grotendeels bestaat uit jeugd die te oud werd voor Efkes Jonger. Met Ria van Zeeland en enkele anderen hebben we Efkes Anders in feite weer heropgericht en ondertussen zitten we met z’n vijven waaronder mijn dochter Renske, in het bestuur. De goeie regisseur, de jonge groep en het enthousiasme wat ik daar zie, daar krijg ik ook energie van.”

Hoe sta jij dan eigenlijk in ’t leven?
“Ik houd van het verenigingsleven en betrokken te zijn bij de dingen. Ook Diny, mijn vrouw, doet daar actief aan mee. Veel dingen doen we samen. Als je betrokken bent, respect hebt voor je medemens en je wilt samenwerken, dan kan er heel veel ontstaan. Daar ben ik van overtuigd. Er gebeuren heel veel afschuwelijke dingen in de wereld en door de media komen die heel dichtbij. Maar ik denk dat door respect en samen dingen doen veel mooie dingen kunnen gebeuren.”

Een mooie gedachte om het koffiebezoek af te sluiten. Een poot van de hond en een hand van de baas en weg zijn we.