Column Erina: Paniek

Bloedprikken. Wat een gedoe. Ik moet ervoor naar een prikpost. Die blijkt in de hal van het bejaardenhuis. Er staan wat stoelen schots en scheef, waar wat mensen ook een beetje scheef op zitten. Er speelt een zacht muziekje. 

Nadat ik binnen kom, loop ik eerst naar het nummertjes-apparaat. Ik weet niet wat er mee is gebeurd, maar het ding ziet er zielig uit. De twee rode delen hangen losjes zo ver mogelijk van elkaar. De rol nummertjes ertussen klemt zich vast in het binnenste, maar lijkt vergeten hoe het soepeltjes moet rollen. Waarschijnlijk in één klap is een halve rol naar buiten gekomen. Ik moet denken aan een wc-rol die zijn eigen leven leidt en na één rukje niet meer stopt met afwikkelen. Hier hangt de sliert papier tot ver op de grond, voorbij de open ruimte, richting de wachtenden. 

Als ik het laatste nummertje zou willen afscheuren, zal ik eerst op mijn knieën moeten, en zo’n beetje onder de stoel van een vriendelijke oude man moeten graaien. Hij zegt geen woord, kijkt recht voor zich uit, en beweegt niet. Ik word beslist niet blij van het idee om met mijn neus ergens halverwege te moeten bukken om ver genoeg te kunnen reiken. 

In een flits besluit ik de sliert nummertjes onklaar te maken. Er steken nog vier nummertjes uit het apparaat als ik de rest van de voorraad er stiekem afscheur en keurig oprol. Nummertje 53 tot en met 78 verdwijnen ongezien in mijn jaszak. Als ik na 52 de volgende ben, heet ik gewoon 79. Dat zal niemand erg vinden, want iedereen na mij heeft een hoger nummer en is ongetwijfeld blij dat de rij wachtenden zo opschiet. 

Ik verover een stoel bij de tafel. Dan gaat er een deur open. Er komt een mevrouw naar buiten die haar jas dichtknoopt. De verpleegkundige loopt achter haar aan en blijft in de deuropening staan.

“Vólgende” galmt ze door de hal. Een meneer begint krakend op te staan, maar een ander roept dat hij nog niet aan de beurt is. Twee dames kijken elkaar verschrikt aan. Een van de twee staat ook op, maar de man is het daar niet mee eens. Hij deelt een elleboogstoot uit, waardoor de dame achteruit tuimelt. Met kordate pas loopt hij richting verpleegkundige. De dames maken intussen jammerende piepgeluidjes. De rest van de wachtenden doet net of ze niks zag. 

Ik raak in paniek. Vólgende? Welk nummertje is dat?