Bedankt van de prins en Esther.

Ik wil iedereen bedanken die er dit jaar voor mij en Esther zo’n geweldig carnavalsjaar van hebben gemaakt. Ik dacht na de pronkzittingen het feestje niet mooier zou worden. Wat heb ik me vergist.

4 November, de dag van mijn onthulling, was het aardig druk in de sporthal. Als je daar nog geheel in cowboyverpakking staat, weet je niet wat er allemaal op je af zal gaan komen. Maar het ene feestje is nog mooier als het andere. Na verschillende uitwisselingen buitendorps staan de pronkzittingen voor de deur. Die waren echt buitengewoon. Als je voor zo’n zaal met mensen staat krijg je een energie die je als je ’s morgen om half 8 in bed ligt, nog niet kwijt bent.

En dan de carnaval. In de sportkantine bij ons eigen Prinses Irene wordt je alvast opgewarmd door een uitzinnige meute kids. Opgewarmd? Volgens mijn heb ik nog nooit zoveel gezweet als deze carnaval! Heel dankbaar is het ziekenbezoek. We bezochten Wevers en Weverinnekes buitendorps in verzorgingstehuizen. Die mensen zitten daar gewoon op je te wachten. Hele verhalen komen boven tafel, en we waren maar net op tijd in Nistelrode voor de volgende activiteit.

Ook heel leuk was het bezoek aan de scholen. Bij het Maxend en de Beekgraaf waren we meer dan welkom, en je voelt je er dan ook gewoon echt de prins. Ook het bezoek aan de Stekkenhoek was heel indrukwekkend. We kregen er letterlijk en figuurlijk een warm welkom. In de middelpunt zat prinses Annastacia. Een geweldige prinses die ik, als ze me niet hadden tegengehouden, gewoon mee naar huis had genomen.

De optocht was geweldig. Als je boven al dat volk heen kijk, krijg je daar een hele kick van. Ik vond het ook echt leuk dat mijn ouders ook van de partij waren. Je moet weten dat mijn vader ervoor met een flinke griep op bed heeft gelegen. Toen hij van de optocht thuis kwam is hij ook gelijk naar bed gegaan. Ook een vriend van mij Twan Pittens had zijn zaakjes geweldig voor elkaar en heeft hij de eer van Drieklets prima verdedigd!

Naast alle activiteiten, die ik niet allemaal op ga noemen, anders schijf ik de hele site vol, is last but not least: het feest in de tent. Hij was groter dan vorige jaar, en het was dan ook afwachten of hij helemaal vol zou komen, nou dat hebben ze geweten. Vanaf zaterdag hing het met de benen buiten en ik heb dan ook nog nooit zo’n leuke feesten gehad. Horecamannen (en natuurlijk -vrouwen) bedankt! Ook de laatste dag was weer een knalfeest. Na de veermanverbranding kwam de afsluiting in ’t Pumpke, wat zeer emotioneel was. Ik heb daar ook de gelegenheid gekregen iedereen te bedanken, en via deze weg krijg ik de mogelijkheid dat nog eens een keer te doen.

Alle Wevers en Weverinnekes, het bestuur, raad van elf, ex-prinsen, durskes, Huppeltjes, dansgarde, ere-wevers en erepresident, jeugdprins Dennis en adjudant Tom, ex-lee, muziekkapellen (ja hoor Opstijgers, ik heb de veermanverbranding gehaald!), horecaondernemers en alle mensen die ik vergeten ben:

Bedankt voor een geweldig carnaval, ik zal dit nooit en te nimmer vergeten!!

Alaaf, alaaf, alaaf!

Jullie Prins Edwin 1 en zijn durske Esther