Op de koffie bij '' Marinus van Erp''

Marinus van Erp viert 100ste verjaardag.Marinus van Erp ziet op 27 februari 1909 op de Achterste Groes in Heesch het levenslicht. Daar brengt hij met zijn ouders en broer de eerste negen jaren door. Hij verliest echter op jonge leeftijd allebei zijn ouders en wordt opgevoed door zijn ‘grutje’.Vanaf dat moment woont hij in Geffen.

Daar zijn nog vele herinneringen helder voor de geest te halen door hem b.v. zoals toen hij op 22 jarige leeftijd tijdens de sloop van een muur bijna onder het puin bedolven raakte, en zijn oom hierbij om het leven kwam. Maar gelukkig heeft Marinus altijd een goed beschermengeltje bij zich gehad .

Vanaf zijn zestiende ging hij als boerenknecht werken bij zijn oom in Nuland, daar leerde hij de eerste kneepjes van de veehandel. Hierdoor kwam hij op vele plaatsen en dus ook in Loosbroek. Hier heeft hij toen zijn vrouw Kaat van krieken leren kennen en op 13 juli 1938 trouwden zij in Loosbroek. Op de Dorpsstraat hebben ze toen een boerderij gebouwd en van daaruit heeft hij altijd de veehandel bedreven. Hij had vroeger gemiddeld 10 koeien op stal staan, wat jongvee, acht varkens en een stuk of 50 kippen.

Vlak na hun trouwen werd hij opgeroepen voor de dienstplicht en fietste elke dag naar de kazerne in Eindhoven. In de oorlogsjaren kregen ze samen 5 kinderen. ( Bert, Marietje, Grad, Riek en Jantje.) Jantje is helaas twee weken na de geboorte overleden.

Marinus heeft in al die jaren verschillende uitvindingen voorbij zien komen. De opkomst van de auto, de televisie, en de eerste melkmachine waar hij in het begin maar tegenop zag, omdat hij bang was dat de melk daardoor naar benzine zou gaan smaken. Het ploegen van het land werd toen nog met twee paarden gedaan en door de opkomst van de tractor en de hooi-machines werd het werk een stuk lichter gemaakt.

Marinus kon nog een verhaal herinneren van zijn eerste brommer. Hij had een solex en toen de benzine bijna op was ging hij naar Vorstenbosch om te tanken. Hij was echter niet zo technisch en deed er maar wat in. Op de terugweg kwam hij erachter dat het blijkbaar toch de verkeerde brandstof was omdat de motor was vastgelopen en moest hij alsnog lopend naar huis.

Hobby`s had hij niet echt. Er moest hard gewerkt worden, maar op Vastenavond en tijdens de kermis gingen ze naar een café voor een borreltje. Heel af en toe een sigaartje of een pijp. Het liefste ging hij de veemarkten af om te handelen. Dat was zijn lust en zijn leven. Als ik hem vraag of hij nog wat te wensen heeft in zijn leven en nog een keertje zou willen meemaken antwoord hij dat hij nog wel eens naar een veemarkt zou willen gaan. Hij is nog wel een tijdje lid geweest van de voetbalclub ( op 62 jarige leeftijd) en heeft bij de vriendenkring daarvan gezeten, maar dit was maar van korte duur i.v.m. zijn leeftijd.

Op een gegeven moment is zijn zoon Bert samen met Marinus de boerderij gaan doen en op hun hoogtepunt stonden er 25 koeien op stal. Naarmate Marinus ouder werd nam Bert het geheel steeds meer onder zijn hoede. Tot een paar jaar geleden stond hij zelfs nog op het land om mee te helpen met hooien. Tegenwoordig loopt hij nog steeds op klompen rond. Marinus woont nog samen met Bert in de boerderij op de dorpsstraat en kan zich nog goed redden met de aanwezige mantelzorg.

Hij vindt dat loosbroek nog echt een gemoedelijke sfeer uitstraalt en dat er nog samenhorigheid is in het dorp. Tegenwoordig brengt hij zijn tijd door voor de televisie, met een bakje koffie, leest hij nog graag de krant en komt er regelmatig iemand op visite.

Als ik vraag hoe hij zich voelt onder al die extra aandacht kan hij maar één ding zeggen en dat is dat hij dit prachtig vind, hij is namelijk al enige tijd de oudste inwoner van loosbroek en in de familie tot nu toe de eerste die deze leeftijd heeft bereikt. Op de vraag hoe hij deze leeftijd heeft kunnen bereiken kan hij niet echt antwoorden. Hij heeft er nooit over nagedacht en zei dat mensen van frisse lucht en hard werken nog nooit dood zijn gegaan.

Op 27 februari 2009 zal hij dit bijzondere feest samen gaan vieren met zijn kinderen, kleinkinderen en andere dierbare genodigden. En waarbij hij `s morgens nog bezoek zal krijgen van de burgemeester.

Tot slot wens ik hierbij Marinus een fijne verjaardag toe en dat hij er samen met zijn familie een mooie dag van zal maken.

Loosbroek, 22 februari 2009 
(Klik op de kleine foto`s hieronder voor een vergroting)