Op de koffie bij..... Mark de Haas begeleider verstandelijk beperkte jongeren

Vanuit Stichting Dichterbij werkt Mark nu 2,5 jaar in Uden, waar hij ingehuurd is door Stichting Zelo voor een woonproject voor verstandelijk beperkte jongeren. Stichting Zelo is opgericht door ouders van kinderen met een verstandelijke beperking, meestal gecombineerd met een lichamelijke beperking. Doel is een kleinschalige woonvorm voor de kinderen. Het pand waar Mark werkt, werd in 2012 geopend. Mark zelf werkt al twintig jaar in de zorg.

“Mark, wat voor mensen wonen op het woonproject?”
Mark: “Het woonproject waar ik werk heeft op de benedenverdieping zes bewoners van 11 tot 21 jaar die – vaak meervoudig – gehandicapt zijn. Op de bovenverdieping wonen zes mensen die op een hoger niveau functioneren en deels zelfstandig wonen.”

Wat houdt jouw werk in?
“Beneden hebben de bewoners voor alles wat ze doen begeleiding nodig. Je moet ze veel structuur bieden met een vast dagprogramma. Door de herhaling weten ze wat er verwacht kan worden en daardoor zijn ze gelukkiger. We werken volgens de Triple C aanpak (cliënt, coach en competentie). De aanpak houdt in dat we niet de focus leggen op probleemgedrag, maar op het dagprogramma. Door die aanpak is meestal probleemgedrag om te buigen en worden escalaties voorkomen. Natuurlijk gebeurt er wel eens wat, maar veel minder dan wanneer we ons zouden richten op het afleren van probleemgedrag. Overdag staan we met z’n tweeën op de groep en ’s avonds met z’n drieën. Plus vaak nog een stagiaire.”

En boven?
“De zes bewoners boven zijn deels zelfstandig. Daar zijn we veel bezig met samen koken, kleren voor de volgende dag klaarleggen, praten over wat de mensen meegemaakt hebben en zorgen voor een fijne sfeer. We geven de bewoners zelf de regie waar dat kan en nemen die over waar nodig. Dat is heel anders boven dan beneden, omdat daar de meeste bewoners niet kunnen praten en niets zelfstandig doen. De afwisseling tussen beneden en boven werken is heel prettig.”

Hou je van je werk?
“Het is een prachtig beroep, op alle niveaus. Ik wilde al jong werken op ’t sociale vlak en andere mensen helpen. Ik vind de aanpak van Triple C goed en het werkt. Als je zelf daarbij rustig bent, loopt de situatie beter.”

Ga je met de drie meiden thuis ook zo om?
“Haha, hier hebben we twee pubermeiden, een cadeautje van mijn vrouw. Samen hebben we nog een dochter van vijf. Prachtige dames, alle drie, met elk een eigen karakter. Op ’t werk moet ik aftasten hoe de bewoners erbij zitten, thuis weet ik dat. Dat is natuurlijker. Thuis kan ik ook weerklank geven, dat hoef ik op ’t werk niet te proberen. Thuis kan ik een open vraag stellen en op de groep vertel ik dingen die we gaan doen en hoe. Ik ben er altijd alert op geluiden. Ondertussen herken ik de geluiden wel, maar belangrijk is dat je op de juiste manier reageert. Als ik daar binnenkom na een paar dagen afwezigheid, moet ik weten of ze dingen hebben meegemaakt die invloed kunnen hebben op gedrag. Thuis is dat meteen helder, dat weet je al. Het probleem thuis is leren loslaten.”

Wat breng je mee?
“Invoelen is een belangrijk onderdeel. Het is ook deel van mijn wezen. Dat geeft me rust en dat geeft de cliënten rust. Heel belangrijk, want sfeer is heel bepalend.”

Tijd voor hobby’s?
Naast de muziek met Co-Incidental geen hobby’s. Maar in de muziek kan ik veel kwijt. Oh ja, ik fiets naar mijn werk.” Tijd voor Mark om te vertrekken voor de slaapdienst. Slaap lekker Mark!

Foto gemaakt door Ad Ploegmakers