Op de koffie bij Loek van Cruchten

Huisarts Loek van Cruchten is in 2000 via omzwervingen als huisarts in Heesch op ’t Dorp terechtgekomen. “Ik wilde eigenlijk chirurg worden omdat je zo heel veel voor mensen kunt betekenen, maar ik miste de betrokkenheid als chirurg bij de patiënten” zegt hij. Bedachtzaam drinken we onze koffie en beantwoordt hij de vragen, maar zonder terughoudendheid. Als arts heeft hij weinig afstand tot de patiënten, maar als het nodig is, treedt hij effectief handelend op, zonder aanzien des persoons. Zijn standpunt dat hij er voor de patiënten is en niet andersom, blijkt uit zijn verhalen.

Tijd en aandacht
Van Cruchten: “Als het nodig is om tijd vrij te maken voor een gesprek, dan neem ik die tijd. Dan moeten de mensen in de wachtkamer wat langer wachten, maar een mens in nood, stuur ik niet weg! Normaal gesproken wordt voor een consult tien minuten uitgetrokken, dat loopt dan weleens uit tot een half uur. Als een gesprek echt veel langer moet duren, probeer ik een nieuwe afspraak te maken, maar wel op zeer korte termijn.” Hij is blij in Heesch te wonen. De betrokkenheid van mensen met elkaar, families die hij van grootouder, op ouder, op kind terugziet en de verbanden die hij zo kan leggen, maken zijn beroep mede boeiend. Als hij ooit een ander beroep zou moeten kiezen, zou het zijn als arts in een ontwikkelingsland.

Verandering
De vraag of zijn beroep Van Cruchten veranderd heeft, geeft hij terug met: “Er verandert veel in je leven. Door ervaringen ontwikkel je ook zelf en dat is ook het doel van het leven. Toen ik hier pas mijn praktijk had en hier woonde, vond ik het moeilijk een boodschapje te doen. Alles was nieuw, ik had wel ervaring als arts in ziekenhuizen, maar niet als huisarts, zeker niet in een kleine gemeenschap. Ik was bang dat mensen me aan zouden spreken en zouden verwachten dat ik iedereen meteen al persoonlijk kende, maar dat gebeurt heel weinig en is eigenlijk ook helemaal geen probleem, ondertussen ken ik ook bijna iedereen. Er is geen dag dat ik s’ morgens weet hoe de dag zal lopen. Ik kan in een dag geconfronteerd worden met het begin van een leven en het einde daarvan. Geen van beide laten je onberoerd.”

De mens
Hoe staat Loek van Cruchten in zijn werk? “Ik wil dat mensen hier weggaan met ’t besef dat ze gehoord worden. De samenleving is complex en ondertussen wordt de zorg dicht bij de mensen neergelegd om het zo goedkoop mogelijk te maken. Er is ook veel bureaucratie in het beroep ingeslopen. Onvermijdelijk door de wet- en regelgeving en door de macht van de verzekeringsmaatschappijen; voor ons huisartsen vaak heel frustrerend. Ik ben arts geworden vanuit een roeping. Ik wil de mensen helpen die in nood zitten. Daar wil ik mijn tijd aan besteden, niet aan formulieren. Vanuit die roeping ben ik ook uiteindelijk geen chirurg geworden, maar huisarts, daarbij sta je toch veel dichter bij de mensen dan wanneer je in een ziekenhuis werkt.

Of hij zaken als overlijden meeneemt naar privé? “Mijn vrouw Annemieke is ook arts en daarbij is zij de manager van de praktijkzaken. Dat is heel fijn. Zij is betrokken, intelligent en breed inzetbaar. Sommige gebeurtenissen neem je onvermijdelijk mee in je mens-zijn. Daar kom je niet omheen.” Van Cruchten heeft genoeg hobby’s om zijn dagen mee te vullen. Gelukkig blijft hij voorlopig nog huisarts en fietst hij in zijn vrije tijd en wil daarnaast hardlopen, mountainbiken, skiën golfen en lekkere muziek luisteren.

Loek van Cruchten, openhartig en met respect voor de mens

Foto gemaakt door Ad Ploegmakers